Συγκέντρωση και πορεία στη Θεσσαλονίκη

Με μαχητική συγκέντρωση και πορεία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, οι Σύλλογοι και Ομάδες Γυναικών της ΟΓΕ, μαζί με εργατικά σωματεία, τίμησαν αγωνιστικά την 8η του Μάρτη, την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας και ταυτόχρονα έστειλαν μήνυμα ανυποχώρητου αγώνα ενάντια στο σύστημα που γεννά τον πόλεμο, τη φτώχεια, την προσφυγιά και την εκμετάλλευση.

Από νωρίς άρχισαν να συγκεντρώνονται στο άγαλμα Βενιζέλου, γυναίκες και άνδρες όλων των ηλικιών και να παίρνουν τη θέση τους πίσω από τα πανό των συλλόγων και των σωματείων, μέσα από τα οποία πρόβαλαν τις διεκδικήσεις τους και διαμήνυσαν: «8 του Μάρτη, σύμβολο αγώνα, θα μας οδηγεί και τούτο τον αιώνα».

Κεντρική ομιλήτρια ήταν η Ηλέκτρα Ραΐζη, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ. Από το βήμα της συγκέντρωσης, στο άγαλμα Βενιζέλου, απηύθυνε θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλες τις εργαζόμενες και τις άνεργες γυναίκες, τις αυτοαπασχολούμενες της πόλης και της υπαίθρου, στις νέες μητέρες, στις φοιτήτριες, στις συνταξιούχους, στις μετανάστριες και τις πρόσφυγες.

Ιδιαίτερα αναφέρθηκε στις χιλιάδες ξεριζωμένες οικογένειες, που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα σύνορα στον Έβρο και στα νησιά του Αιγαίου. Και τόνισε: «Από τη σημερινή μας συγκέντρωση εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας έμπρακτα στις γυναίκες πρόσφυγες και μετανάστριες, που μαζί με τα παιδιά τους εγκλωβίζονται στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τα παζάρια της τουρκικής κυβέρνησης με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ.

Αυτοί που διαμελίζουν χώρες και ξεριζώνουν τους λαούς, τώρα λυπούνται για τους πρόσφυγες. Έχουν συμβάλει στην αποσταθεροποίηση της περιοχής, έχουν ενισχύσει την τούρκικη επιθετικότητα. Θεωρούν “δίκαιη” την εισβολή της Τουρκίας στην Ιντλίμπ και δίνουν άλλοθι στον Ερντογάν να χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες και μετανάστες για τις επιδιώξεις της τουρκικής άρχουσας τάξης.

Και φυσικά, αυτοί οι επικίνδυνοι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί έχουν τη στήριξη των ελληνικών κυβερνήσεων, που εμπλέκουν παραπέρα τη χώρα μας και τη μετατρέπουν σε μαγνήτη επιθέσεων, σε ορμητήριο για το μακέλεμα άλλων λαών. Πρόσφατα, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε να στείλει “Patriot” στη Σαουδική Αραβία, στρατιωτικό προσωπικό στη Λιβύη και μια φρεγάτα στα στενά του Ορμούζ. Την ίδια ώρα που στα νοσοκομεία μας δεν έχουν αντισηπτικά και μάσκες για να αντιμετωπίσουν τον κορονοϊό.

Ξέρουμε πως καμιά μάνα δεν φορτώνεται στην πλάτη τα παιδιά της, περπατώντας χιλιάδες χιλιόμετρα, ταξιδεύοντας σε σάπιες βάρκες, εκτός αν τρέχει να γλιτώσει από κάτι φοβερό.

Εχθρός του λαού δεν είναι οι ξεριζωμένοι, αλλά αυτοί που ανάβουν τη φωτιά του πολέμου για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Και μάλιστα, η κατάσταση κινδυνεύει να περιπλακεί με την εμπλοκή ΝΑΤΟ και “FRONTEX” στη φύλαξη των ελληνικών συνόρων.

Αυτοί που επιδιώκουν να στρέψουν τον ελληνικό λαό κατά των θυμάτων, προσφύγων και μεταναστών, γίνονται τελικά ο καλύτερος σύμμαχος αυτών που δημιουργούν και συντηρούν το πρόβλημα. Η αναγκαία φύλαξη των συνόρων στον Έβρο δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να νομιμοποιούνται ακροδεξιές φωνές.

Απευθύνουμε κάλεσμα στις γυναίκες για να απομονώσουν τόσο τον εθνικισμό και την καταστολή, όσο και την επικίνδυνη θεωρία των “ανοιχτών συνόρων”.

Για να δυναμώσουμε τον αγώνα για να απαλλαγούμε από το βραχνά ΝΑΤΟ, ΕΕ, κυβερνήσεων, μονοπωλίων που μας καταδικάζουν σε μια ζωή με ανασφάλεια, πολέμους, προσφυγιά, καταπίεση και εκμετάλλευση».

Nωρίτερα, χαιρετισμό είχε απευθύνει η Νεκταρία Παπαδούλη πρόεδρος της Ένωσης Λογιστών Θεσσαλονίκης. Όπως είπε, η 8η Μάρτη, αποτελεί και σήμερα φάρο για τις εργαζόμενες γυναίκες στον αγώνα για ισότιμα δικαιώματα με τον άνδρα στην εργασία, στη μόρφωση, στις προσωπικές σχέσεις, στην κοινωνική δράση. «Φυσικά, οι μεγάλες εταιρείες, η εργοδοσία κάνει ό,τι μπορεί για να σπιλώσει το μήνυμα της 8ης Μάρτη με φιέστες, χαρίζοντας λουλούδια και σοκολατάκια στις γυναίκες, την ίδια ώρα που επιβάλουν 12ωρα στην εργασία, που εντατικοποιούν την εργασία, που απολύουν εγκύους, που πιέζουν τις εργαζόμενες να δουλεύουν και να συνεχίζουν την επαγγελματική εκπαίδευση, ακόμα και αμέσως μετά τον τοκετό. Ή που παρουσιάζουν τα 3ωρα και τα 4ωρα, τις ευέλικτες μορφές εργασίας ως το φάρμακο για να συμβιβάσει η γυναίκα την επαγγελματική και οικογενειακή ζωή.

Και φυσικά, όλοι αυτοί μιλάνε για τη γυναίκα, γενικά. Όμως, οι εργαζόμενες γυναίκες δεν είμαστε το ίδιο με τη γυναίκα μεγαλοστέλεχος της εταιρείας, ή με τη γυναίκα μεγαλοεργοδότρια. Δεν έχουμε το ίδιο συμφέρον. Ίσα-ίσα είναι αυτές που είναι απέναντί μας, που ζούνε σε βάρος μας από τη δική μας δουλειά που ευθύνονται για τη ζωή-κόλαση που μας έχουν στρώσει.

(…) Δεν συμβιβαζόμαστε με την ανακύκλωση της ανεργίας, με τη μερική απασχόληση, με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, με το μισό μεροκάματο, το μισό ένσημο, τη μισή ζωή.

Για εμάς, ένας δρόμος υπάρχει! Η πείρα μας έχει δείξει ότι μόνο μέσα από τον οργανωμένο αγώνα, τη συλλογική δράση, τη διεκδίκηση για καλύτερους όρους ζωής και δουλειάς με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας, είχαμε κατακτήσεις. Η λύση περνάει μέσα από την άνοδο της συμμετοχής των γυναικών στα σωματεία, στο συνδικαλιστικό κίνημα»

Εκ μέρους της Πρωτοβουλίας Αναπληρωτών στην Εκπαίδευση, χαιρέτισε η Ειρήνη Σκοπελίτη Παρουσίασε τι σημαίνει στην πράξη το «λάστιχο δουλειά – λάστιχο ζωή» για τους χιλιάδες αναπληρωτές. Όπως είπε, «μια μητέρα αναπληρώτρια αναγκάζεται 8 – 9 μήνες κάθε χρόνο να αφήνει τα παιδιά της για να οργώνει από άκρη σε άκρη όλη την Ελλάδα, προκειμένου να μη μείνει άνεργη ή αναγκάζεται να τα παίρνει μαζί της όπου πηγαίνει, προκειμένου να μη μεγαλώνουν χωρίς την παρουσία της, ή επειδή δεν έχει κάπου να τα αφήσει.

Μια έγκυος αναπληρώτρια πρέπει να πηγαίνει στη δουλειά της με την κοιλιά “στο στόμα”, ετοιμόγεννη, γνωρίζοντας τι κινδύνους μπορεί να εγκυμονεί κάτι τέτοιο για τη ζωή του εμβρύου, καθώς δεν δικαιούται άδεια επαπειλούμενης εγκυμοσύνης.

Μια αναπληρώτρια μπαίνει σε δίλημμα για το αν θα κάνει ή όχι οικογένεια και παιδιά, καθώς η άδεια ανατροφής τέκνου περιορίζεται μόλις στους 3,5 μήνες εντός της ισχύουσας σύμβασης, που έπειτα από χρόνια αγώνων καταφέραμε να κερδίσουμε.

Μια αναπληρώτρια πρέπει να είναι πολύ ανθεκτική στις ιώσεις, στη γρίπη και τώρα στον κορονοϊό, αλλά και να είναι πολύ πιο προσεκτική στα ατυχήματα, καθώς έχει δικαίωμα αναρρωτικής άδειας μόλις 15 ημερών και μάλιστα, με περικοπή του μισού ημερομισθίου. Μετά τις 15 ημέρες, πρέπει ή να επιστρέψει αναγκαστικά άρρωστη στη δουλειά της, ή να πάρει κάποια άλλη άδεια, η οποία θα περικοπεί στην απόλυση από το επίδομα μη ληφθεισών αδειών.

Μια αναπληρώτρια, επίσης, θα πρέπει να έχει πολύ πιο ανθεκτικά παιδιά, καθώς σε περίπτωση ασθένειας τέκνου, δεν δικαιούται και πάλι άδεια.

Αυτή είναι η πραγματικότητα μιας ελαστικά εργαζόμενης γυναίκας στο χώρο της Εκπαίδευσης σήμερα, τον αιώνα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της ρομποτικής, του 5G. Αυτή είναι μια κατάσταση για την οποία ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά που ακολουθούν πιστά τις επιταγές ΕΕ και ΟΟΣΑ, συντηρώντας το απάνθρωπο καθεστώς εργασιακής ομηρίας για χιλιάδες εκπαιδευτικούς χρόνια τώρα, με χρόνια αδιοριστίας και γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, με διάφορα επιχειρησιακά προγράμματα ΕΣΠΑ ολιγόμηνων συμβάσεων, που κάνουν “πάρτι” στο χώρο της Εκπαίδευσης».

Ακολούθησε μαχητική πορεία στους κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης, που πρόβαλε το κάλεσμα ξεσηκωμού μέσα από συνθήματα όπως: «Λάστιχο ωράρια, λάστιχο ζωή. Οργανώσου τώρα για την ανατροπή», «Νέα γυναίκα η ΟΓΕ σε καλεί, σου κήρυξαν τον πόλεμο, πολέμα τους και εσύ». Ενώ, μέσα από μια σειρά άλλα συνθήματα πρόβαλαν τις διεκδικήσεις τους για «Κοινωνική Ασφάλιση για μας και τα παιδιά μας, του κράτους υποχρέωση και μας δικαίωμά μας», για «Κυριακή-Αργία των εργατών, ΟΧΙ στο ωράριο των πολυεθνικών», κλπ.

Παράλληλα, κατήγγειλαν τη στάση κυβέρνησης – ΕΕ – ΝΑΤΟ για τις εξελίξεις στο Προσφυγικό και απαίτησαν: «Στήριξη – φροντίδα για τους πρόσφυγες, ΟΧΙ σε πνιγμούς και κέντρα – φυλακές», «Φονιάδες – ληστές – υποκριτές είναι οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές» και «Έξω το ΝΑΤΟ, να φύγουνε οι βάσεις, καμιά συμμετοχή στις επεμβάσεις».

Κιλκίς

Με μία επιτυχημένη εκδήλωση, με τη συμμετοχή εργαζόμενων γυναικών από διάφορους εργασιακούς χώρους, τίμησαν οι εργαζόμενες γυναίκες του Κιλκίς την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, το Σάββατο 7.3.20 στον όμορφο χώρο της Αυστροελληνικής Καπναποθήκης.

Η εκδήλωση ήταν ενταγμένη στην καμπάνια της ΟΓΕ για τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και πραγματοποιήθηκε ύστερα από ένα σημαντικό άνοιγμα, με περιοδείες και συσκέψεις με γυναίκες από τα εργοστάσια τροφίμων στη ΒΙΠΕ Κιλκίς και στη Ν. Σάντα, με εργαζόμενες στο εμπόριο, σε σούπερ – μάρκετ και στον επισιτισμό, με εργαζόμενες με ελαστικές σχέσεις εργασίας στο Δημόσιο, σε Παιδικούς Σταθμούς, σε σχολεία, στο Νοσοκομείο Κιλκίς, με εργαζόμενες στην Καθαριότητα και στους ΟΤΑ.

Στην εκδήλωση μίλησε η Ειρήνη Χατζή, πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Κιλκίς και μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ, η οποία αναφέρθηκε στη δράση του Συλλόγου την τελευταία περίοδο, στην προσπάθεια που γίνεται για κοινή δράση με εργατικά Σωματεία του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στην περιοχή, καθώς και στην ιστορική του διαδρομή εδώ και 38 χρόνια στο Κιλκίς.

Αναφέρθηκε ξεχωριστά στη σύγχρονη ανισοτιμία της γυναίκας και έφερε πολλά παραδείγματα από την καθημερινότητα της εργαζόμενης γυναίκας. Επίσης, μίλησε για τις εξελίξεις στο Προσφυγικό και στα Ελληνοτουρκικά, τονίζοντας ότι οι λαοί πρέπει να στρέψουν το βλέμμα τους στους πραγματικούς ενόχους, στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις Κυβερνήσεις και τους μεγάλους επιχειρηματικούς κολοσσούς, οι οποίοι ευθύνονται για τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τους πολέμους και το Προσφυγικό. Εξήγησε ότι οι μεγάλοι οικονομικοί ανταγωνισμοί σε διεθνές επίπεδο για το μοίρασμα των αγορών και των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και ενεργειακού πλούτου είναι που οδηγούν στις πολεμικές συγκρούσεις, με θύματα τους λαούς.

Στο τέλος, αναφέρθηκε στο πλαίσιο πάλης το οποίο καταθέτει η ΟΓΕ και δεκάδες εργατικά σωματεία πανελλαδικά στους εργαζόμενους, ώστε να γίνει όπλο στην πάλη τους και τις διεκδικήσεις τους.

Στην εκδήλωση έγινε παρέμβαση και από το Σωματείο Τροφίμων – Ποτών Κεντρικής Μακεδονίας, όπου τονίστηκε το γεγονός ότι ο κλάδος των Τροφίμων – Ποτών είναι από τους πιο κερδοφόρους κλάδους πανελλαδικά, όπως και στο Κιλκίς, όμως οι εργαζόμενοι δεν βλέπουν κάποιο όφελος από τα εκατομμύρια κέρδη των βιομηχάνων. Αντίθετα, αυξάνεται συνεχώς η εντατικοποίηση της εργασίας, η πίεση από την εργοδοσία, το εργασιακό άγχος. Η εκπρόσωπος του Σωματείου ανέφερε δεκάδες παραδείγματα από εργασιακούς χώρους που επιβεβαιώνουν το παραπάνω, ενώ σημείωσε ότι «σήμερα που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν ραγδαία ανάπτυξη, που υπάρχει αυτοματοποίηση και ψηφιοποίηση στη παραγωγή, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να έχουν όλες οι γυναίκες ισότιμα δικαιώματα όχι μόνο στην εργασία, αλλά στο σύνολο της οικογενειακής και κοινωνικής τους ζωής».

Ενώ, τόνισε ότι στις διεκδικήσεις των εργαζομένων και ιδιαίτερα των γυναικών, δεν μπορεί να μπαίνουν μόνο οικονομικά και εργασιακά ζητήματα, αλλά και ζητήματα που σχετίζονται με τις ελλείψεις Παιδικών Σταθμών και δομών Πρόνοιας για ηλικιωμένους και ΑμΕΑ στο Κιλκίς και σε κάθε δημοτική ενότητα, με την αναβάθμιση του Νοσοκομείου του Κιλκίς και της Γουμένισσας, των δομών ΠΦΥ (με Κέντρα Υγείας και Αγροτικά Ιατρεία), με τις παροχές και τη στήριξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού, των πολιτιστικών συλλόγων κλπ.

Ξεχωριστές στιγμές της εκδήλωσης ήταν η προβολή του βίντεο της ΟΓΕ για την καμπάνια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, καθώς και η ανάγνωση γράμματος μιας εργαζόμενης γυναίκας που περιγράφει την δύσκολη καθημερινότητά της.

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν τραγούδια σε ποίηση και στίχους Γ. Ρίτσου, Ν. Γκάτσου, Α. Αλκαίου, Μ. Χατζιδάκι, Μ. Μπρεχτ, από τη χορωδία του Συλλόγου Γυναικών Κιλκίς.

Ξάνθη

Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι 3ημερες δράσεις του Συλλόγου Γυναικών Ξάνθης (μέλος ΟΓΕ) μαζί με την Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων – Εμποροϋπαλλήλων Ξάνθης, αφιερωμένες στην 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών.

Τιμώντας τις γυναίκες και τους αγώνες τους από το μακρινό 1857, και θέλοντας να αναδείξουν την ανισοτιμία των γυναικών που ζει και βασιλεύει και σήμερα, οι δύο φορείς επέλεξαν να απευθυνθούν στις εργαζόμενες γυναίκες που βιώνουν την βαρβαρότητα των ελαστικών μορφών απασχόλησης, αναδεικνύοντας τις συνέπειες αυτών σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής των γυναικών.

Συγκεκριμένα, την Παρασκευή 6 Μάρτη έγινε μαζική εξόρμηση στις εργαζόμενες τηλεφωνήτριες του ομίλου «Cosmote» που βιώνουν από πρώτο χέρι τόσο την εντατικοποίηση της δουλειάς όσο και τις επιπτώσεις των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Τετράωρα και εξάωρα είναι κανόνας στον συγκεκριμένο χώρο δουλειάς ενώ οι νόρμες και οι χρόνοι που πρέπει να πιάνονται από τις τηλεφωνήτριες, για να μην κινδυνεύει η θέση τους, είναι ο εφιάλτης τους.

Το Σάββατο, στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης, μέσα από ένα Δρώμενο, εμπνευσμένο από την ίδια την καμπάνια της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, οι γυναίκες των δύο φορέων αυτών αναπαρέστησαν την Ζωή – Λάστιχο της γυναίκας. Και βεβαίως ο σκοπός δεν ήταν μόνο να δουν οι γυναίκες και να αναγνωρίσουν στα πρόσωπα τους, τους πολλαπλούς ρόλους που καλούνται να παίξουν ως εργαζόμενες, άνεργες, μετανάστριες, πρόσφυγες, ΑΜΕΑ, ηλικιωμένες κλπ., αλλά η ανάδειξη των αιτιών αυτών των προβλημάτων καθώς και την ανάγκη οργάνωσης και αγώνα, για την ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας.

Την Κυριακή, 8 Μάρτη, οι εορτασμοί έκλεισαν με μια εκδήλωση – συζήτηση σε καφέ της πόλης, όπου έγινε προβολή βίντεο σχετικά με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και τις συνέπειες τους στις γυναίκες και ακολούθησε γόνιμη συζήτηση για την ανάγκη ενημέρωσης και οργάνωσης κυρίως των νέων γυναικών, την ανάγκη προστασίας της μητρότητας, την ανάγκη ύπαρξης μόνιμης και σταθερής εργασίας για όλες τις γυναίκες, την ανάγκη ύπαρξης δομών όπως παιδικοί και βρεφικοί σταθμοί, προσχολικής αγωγής για όλα τα παιδιά, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, ώστε η γυναίκα να έχει ελεύθερο χρόνο, να μπορεί να αξιοποιεί το χρόνο της σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα της, να έχει προσωπική και κοινωνική ζωή.

Λόγω και τον εξελίξεων στην περιοχή, δεν θα μπορούσε να μην γίνει ιδιαίτερη αναφορά στις γυναίκες πρόσφυγες και μετανάστριες, εγκλωβισμένες στα ελληνοτουρκικά σύνορα, που έχουν γίνει μπαλάκι ανάμεσα στα παζάρια της Τουρκίας Ε.Ε. οι γυναίκες των δύο συλλόγων δήλωσαν πως η αναγκαία φύλαξη των συνόρων στον Έβρο δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να νομιμοποιούνται ακροδεξιές φωνές και κάλεσαν τις γυναίκες να απομονώσουν τόσο τον εθνικισμό όσο και την θεωρία των “ανοιχτών συνόρων”. Απαίτησαν την κατάργηση των κανονισμών του Δουβλίνου και της κοινής δήλωσης ΕΕ –Τουρκίας, που μετατρέπουν την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών. Να κλείσουν όλα τα hotspots στα νησιά του Αιγαίου .Τώρα η ΕΕ και ο ΟΗΕ να οργανώσουν διαδικασίες υποβολής αιτήσεων ασύλου μέσα στην Τουρκία και στα σύνορα με την Ελλάδα και στα σύνορα με τη Συρία και απευθείας να μεταβούν οι πρόσφυγες στις χώρες προορισμό τους.

Τέλος, δήλωσαν πως δεν θα αφήσουν ούτε τις φεμινίστριες ούτε την κυβέρνηση, ούτε την Ε.Ε. και τις γυναίκες που τους εκπροσωπούν και δήθεν νοιάζονται για την ισότητα των δυο φύλων, να λερώσουν το μήνυμα της ημέρας αυτής. Δεν θα στρέψουν τα βέλη τους στο άλλο φύλο, στους συντρόφους και στους πατεράδες τους, ούτε και θα συμβιβαστούν με την μίζερη ζωή. Με οδηγό το ελπιδοφόρο μήνυμα των μεγάλων γυναικείων εργατικών αγώνων, θα διεκδικήσουν τα σύγχρονα δικαιώματα τους.

Καρδίτσα

Κοινή παρέμβαση για την 8η Μάρτη πραγματοποίησαν το πρωί του Σαββάτου 7.3.20 στην κεντρική πλατεία της Καρδίτσας, ο Σύλλογος  Γυναικών και το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

Μοιράστηκε υλικό της ΟΓΕ για την καμπάνια με θέμα: «ΛΑΣΤΙΧΟ ΩΡΑΡΙΟ – ΛΑΣΤΙΧΟ ΖΩΗ – ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ», όπως και το κοινό ψήφισμα των φορέων για την 8η Μάρτη με τις διεκδικήσεις τους.

Από κοινού οι δύο φορείς  είχαν επισκεφθεί προηγουμένως  τοΔιαπολιτισμικό Κέντρο των προσφύγων το  «Σταυροδρόμι»  και μίλησαν για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, τη σημασία της για τις γυναίκες πρόσφυγες και μετανάστριες.

Στην ομιλία της η Αργυρώ Χαλάτση, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας και του Συλλόγου Γυναικών Καρδίτσας, αναφέρθηκε στο ιστορικό της μέρας αυτής και στα προβλήματα των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων σήμερα με έμφαση στην εργασία, υγεία, παιδεία, πρόνοια. Αναφέρθηκε στα προβλήματα των γυναικών προσφύγων που είναι τεράστια, αλλά και στις αιτίες τους, όπως είναι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, οι ανταγωνισμοί των ισχυρών κρατών και ο ρόλος των «συμμαχιών», όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Μίλησε για την κατάσταση, όπως εξελίσσεται σήμερα στην Ελλάδα σε σχέση με τους πρόσφυγες και ανέλυσε τις θέσεις της ΟΓΕ για το θέμα αυτό.

Στη συνέχεια ο Στέλιος Σαριδάκης, πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις θέσεις του ταξικού εργατικού κινήματος για τα προβλήματα των εργαζόμενων γυναικών, δήλωσε τη στήριξη του σωματείου στις γυναίκες πρόσφυγες και κάλεσε όσες απ’ αυτές εργάζονται να απευθύνονται στο σωματείο και το κυριότερο να γραφτούν σ’ αυτό.

Στη συζήτηση που ακολούθησε, οι γυναίκες πρόσφυγες αναφέρθηκαν στη μέρα αυτή πως τιμόταν στην πατρίδα τους (κύρια στη Συρία και το Κονγκό), ποια δικαιώματα είχαν, μέχρι που ήρθε ο πόλεμος και σάρωσε τα πάντα. Τώρα πρόσφυγες στην Ελλάδα ζουν πια χωρίς δικαιώματα και πατρίδα, δηλώνοντας ότι θέλουν οι περισσότερες να γυρίσουν πίσω και να φτιάξουν τη χώρα τους και τη ζωή τους. Τέλος ευχαρίστησαν «από καρδιάς» τις γυναίκες του Συλλόγου Γυναικών αλλά και το σωματείο που είναι δίπλα τους και τις στηρίζουν σε τέτοιους δύσκολους καιρούς. Να σημειωθεί ότι οι πολύ νέες προσφυγοπούλες (17-18 χρονών) δεν πρόλαβαν ποτέ να τιμήσουν την 8η Μάρτη, αφού γνώρισαν από πολύ μικρά παιδιά τον πόλεμο.

Καταλήγοντας, οι εκπρόσωποι του συλλόγου και του σωματείου δήλωσαν ότι «η αλληλεγγύη μας εκφράζετε έμπρακτα δυναμώνοντας τη λαϊκή πάλη ενάντια στην πολιτική που γεννά πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά» και κάλεσαν και τις γυναίκες πρόσφυγες στην Καρδίτσα να συμμετέχουν σ’ αυτή την πάλη.

Βόλος

Κοινή συγκέντρωση – πικετοφορία πραγματοποίησαν το Σάββατο 7 Μάρτη, ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Ν. Μαγνησίας, ο Σύνδεσμος Εμποροϋπαλλήλων – Ιδιωτικών Υπαλλήλων Βόλου – Ν.Ιωνίας, το Σωματείο Καθαριστριών-ών Ν. Μαγνησίας και το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ Μαγνησίας, για να τιμήσουν την 8η Μάρτη – Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας.

Λάρισα

Με συγκέντρωση στην πλατεία Ταχυδρομείου και πορεία στους δρόμους της Λάρισας τίμησαν την 8η Μάρτη, η  Ένωση Γυναικών (μέλος ΟΓΕ) καιτο Εργατικό Κέντρο  το απόγευμα της Παρασκευής 6.3.20

Στην κινητοποίηση συμμετείχαν  εργαζόμενοι και εργαζόμενες από τον κλάδο των Τροφίμων, του εμπορίου, της εκπαίδευσης, των ΟΤΑ,  νέες και νέοι από τις σχολές της πόλης, αυτοαπασχολούμενες και συνταξιούχοι.

Με συνθήματα όπως  «λάστιχο ωράριο – λάστιχο ζωή, οργανώσου τώρα για την ανατροπή», «κάτω τα χέρια από τις Κυριακές, δούλες δεν θα γίνουμε στις πολυεθνικές», «οι γυναίκες θέλουμε σταθερή δουλειά κι όχι απασχόληση και σύγχρονη σκλαβιά»,  κατήγγειλαν την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ και τις επιπτώσεις της στις γυναίκες, διαδηλώνοντας ότι η 8η Μάρτη είναι «σύμβολο αγώνα», φάρος και οδηγός στις σημερινές και αυριανές μάχες.

Ταυτόχρονα καταδίκασαν τη βαρβαρότητα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ που εξαπολύουν πολέμους, διαλύουν χώρες, οδηγούν λαούς στην προσφυγιά και τη μετανάστευση, εκφράζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στις χιλιάδες ξεριζωμένες οικογένειες, γυναίκες, άνδρες και παιδιά που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα σύνορα στον Έβρο και στα νησιά του Αιγαίου, στις πλάτες των οποίων παίζονται τα βάρβαρα γεωπολιτικά παιχνίδια.

Τη συγκέντρωση άνοιξε ηΤσιαπλέ Λυδία, μέλος του ΔΣ του σωματείου εμποροϋπαλλήλων, και στη συνέχεια μίλησε η Πρόεδρος της Ενωσης Γυναικών Κική Καρυώτη.

Ηράκλειο

Στο Ηράκλειο Κρήτης, μήνυμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης σε όλες τις γυναίκες του κόσμου που βιώνουν τη βαρβαρότητα που γεννά ο πόλεμος, που γεννούν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, με τη στήριξη όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, έστειλε η συγκέντρωση μαζικών φορέων, των ομάδων γυναικών της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας και σωματείων έξω από το Δικαστικό Μέγαρο Ηρακλείου στις 8.3.20

Με πικέτες που αποτύπωναν τα αιτήματα, μοιράζοντας κόκκινα γαρύφαλλα και με χάρτινα περιστέρια που κρατούσαν τα μικρά παιδιά, συμβολίζοντας την ειρήνη των λαών, βροντοφώναξαν συνθήματα, όπως: «8 Μάρτη σύμβολο αγώνα, θα μας οδηγεί και τούτο τον αιώνα», «Έξω το ΝΑΤΟ, να φύγουνε οι βάσεις, καμιά συμμετοχή στις επεμβάσεις», «Αλληλεγγύη το όπλο των λαών, ΟΧΙ στο μίσος των εθνικιστών», «Λάστιχο-ωράρια, δουλειά τις Κυριακές, είμαστε εργαζόμενες και όχι μηχανές» και «Ένωση και ΝΑΤΟ σφάζουν τους λαούς, για των μονοπωλίων τους ανταγωνισμούς». 

Η συγκέντρωση συνεχίστηκε με πορεία στο κέντρο της πόλης και με ενημέρωση των εργαζομένων στα λιγοστά ανοιχτά μαγαζιά.

Οι διαδηλωτές μοίρασαν κόκκινα γαρύφαλλα σε όλες τις γυναίκες και προσπάθησαν να περάσουν το πραγματικό μήνυμα της ημέρας δηλαδή τον αγώνα των γυναικών κλωστοϋφαντουργών της Ν. Υόρκης που διαδήλωναν το 1909, διεκδικώντας «ψωμί και τριαντάφυλλα», δηλαδή 8ωρο, μισθούς, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, πολιτισμό και ψυχαγωγία.

Ρέθυμνο

Με συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου, όπου συμμετείχαν πρωτοβάθμια σωματεία και φοιτητικοί σύλλογοι, το πρωί της Κυριακής, κορυφώθηκε η δραστηριότητα του Συλλόγου Γυναικών Ρεθύμνου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Στη συγκέντρωση καλούσαν και συμμετείχαν το σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων, το σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, το συνδικάτο Οικοδόμων και οι Φοιτητικοί σύλλογοι Φιλοσοφικής σχολής, Κοινωνιολογίας και Ψυχολογίας. Η συγκέντρωση αποτέλεσε αφορμή να συναντηθούν και να συζητήσουν τα κοινά τους προβλήματα γυναίκες από διαφορετικούς χώρους: Ξενοδοχοϋπάλληλοι, σχολικές καθαρίστριες, ιδιωτικοί υπάλληλοι, αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί και φοιτήτριες.

Από το Συλλογο Γυναικών μίλησε η Πρόεδρος Μάλαμα Κανελοπούλου,

Στη συνέχεια διαβάστηκαν ποιήματα αφιερωμένα στη γυναίκα από μέλη του Συλλόγου. Προβλήθηκε το βίντεο της ΟΓΕ που είναι αφιερωμένο στη φετινή καμπάνια με θέμα «Λάστιχο ωράριο – λάστιχο ζωή» και ακολούθησαν χαιρετισμοί και τοποθετήσεις από τον χώρο των σχολικών καθαριστριών, των φοιτητριών, των εργαζομένων. Όλες οι τοποθετήσεις επιβεβαίωσαν την ανάγκη οι γυναίκες να βγουν μπροστά, να συμμετέχουν οργανωμένα στο ταξικό εργατικό και γυναικείο κίνημα, διεκδικώντας οργανωμένα την ζωή που μας αξίζει!

Λοκροί

Με αγωνιστική παρουσία στην πύλη του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, τίμησαν την  Κυριακή 8 Μάρτη, οι γυναίκες της Ομάδας Λοκρών της ΟΓΕ, την Παγκόσμια Ημέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας, εκφράζοντας τη στήριξη τους στον αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο που ψήφισε η κυβέρνηση και οδηγεί στη διάλυση της ΛΑΡΚΟ.

Με κεντρικά συνθήματα: «Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ» και «Όχι στην εκκαθάριση, την ιδιωτικοποίηση στο σχέδιο κατακερματισμού της», οι γυναίκες της Ομάδας Λοκρών της ΟΓΕ βρέθηκαν στην πύλη του εργοστασίου στην αλλαγή της μεσημεριανής βάρδιας και διένειμαν ψήφισμα συμπαράστασης, όπου τονιζόταν μεταξύ άλλων ότι «οι γυναίκες της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας είμαστε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε την Παγκόσμια Ημέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας, στηρίζοντας τον δίκαιο αγώνα σας για να αποσυρθεί το νομοσχέδιο που ψήφισε κυβέρνηση στη βουλή και κλείνει τη ΛΑΡΚΟ, οδηγεί στην ανεργία και την εξαθλίωση τους εργαζόμενους, οδηγεί στο μαρασμό την περιοχή μας και κλέβει το μόχθο σας για να το χαρίσεις σε κάποιον μεγαλοεπιχειρηματία».

Στο ψήφισμα υπήρχε και αναφορά στη μεγάλη απεργία της ΛΑΡΚΟ το 1977, όπου οι γυναίκες των εργαζομένων και γυναίκες της γύρω περιοχής είχαν τη δική τους καθοριστική συμβολή. «Εργαζόμενες και εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ δεν είσαστε μόνοι σας. Εμείς οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών σας στηρίζουμε σήμερα όπως σας στήριξαν και σε άλλους κρίσιμους αγώνες, με κορυφαίο την απεργία του 1977, οι γυναίκες της περιοχής. Τα δίκαια αιτήματά σας, που έχουν βγει μέσα από τις γενικές συνελεύσεις σας, της σύσκεψης, τα ψηφίσματα σε μεγάλα συλλαλητήρια, είναι αυτά που ενώνουν όχι μόνο τους εργαζόμενους, τους μικροεργολάβους, τους αυτοαπασχολούμενους της ΛΑΡΚΟ αλλά και όλες τις εργαζόμενες και εργαζόμενους, τους μικρούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους της περιοχής στον αγώνα που δίνουμε καθημερινά για το μέλλον που αξίζει σε μας και τα παιδιά μας», τονιζόταν χαρακτηριστικά.

Στην κινητοποίηση της ομάδας Λοκρών της ΟΓΕ στην πύλη της ΛΑΡΚΟ συμμετείχαν μεταξύ άλλων γυναίκες που δούλευαν στην εταιρεία στο παρελθόν, εργαζόμενες τις ιχθυοκαλλιέργειες της περιοχής, στις οποίες το Συνδικάτο Μετάλλου Φθιώτιδας είχε συμπαρασταθεί σε κινητοποιήσεις τους και στον αγώνα κατά των απαράδεκτων συνθηκών εργασίας και της εκμετάλλευσης που βιώνουν.

Καλαμάτα

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του Συλλόγου Γυναικών Καλαμάτας, με αφορμή την 8η Μάρτη.

Παρεμβάσεις έκαναν η Αγγελική Ρηγανάκου, πρόεδρος του Συλλόγου με θέμα «Το σύγχρονο περιεχόμενο της 8ης Μάρτη», η Κατερίνα Μπαλαμπάνη, γραμματέας του Συλλόγου με θέμα «Σκέψεις γύρω από τη φεμινιστική απεργία, ποιες είναι οι αιτίες των σύγχρονων διακρίσεων» και η Χριστίνα Δούσμανη, φοιτήτρια, μέλος της Επιτροπής Αγώνα του ΜΑΣ για το «Λάστιχο ωράριο – Λάστιχο ζωή, πως επηρεάζει τις φοιτήτριες και τις νέες γυναίκες».

Παρέμβαση έγινε από τη φοιτήτρια Ελένη Ιατρού που μίλησε για την οξυμένη κατάσταση στα σύνορα και τα νησιά και για τις αιτίες της προσφυγιάς και των πολέμων.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης έγινε απαγγελία ποιημάτων ενώ προβλήθηκε το βίντεο της ΟΓΕ για την καμπάνια με θέμα τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης.

Ελευσίνα

Στην Ελευσίνα, ο Σύλλογος Γυναικών (μέλος της ΟΓΕ) την Κυριακή 8 Μάρτη διοργάνωσε εκδήλωση, στα πλαίσια του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, στο Π.ΑΚ.Π.Π.Α του δήμου. Στην εκδήλωση αναδείχθηκαν οι δυσκολίες της σύγχρονης γυναίκας στους πολλαπλούς ρόλους που αναλαμβάνει. Μέσα από την ποίηση, τη λογοτεχνία και τη μουσική έγινε αναφορά στην ιστορική πορεία της γυναίκας, σε ζητήματα που αφορούν στις εκμεταλλευτικές σχέσεις εργασίας, στην έλλειψη μέτρων προστασίας της μητρότητας, στην ταξική αιτία της γυναικείας και κάθε κοινωνικής ανισοτιμίας. Τέλος, ο Σύλλογος Γυναικών Ελευσίνας, κάλεσε τις γυναίκες, το επόμενο διάστημα, να πρωτοστατήσουν με τη συμμετοχή τους στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στο ταξικά προσανατολισμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, να θέσουν τις βάσεις για τη χειραφέτησή τους, κόντρα στο τείχος που ορθώνει το  καπιταλιστικό σύστημα.