Γεννήθηκα στη ΛΑΡΚΟ…
Σαρανταπέντε χρόνια τώρα μες στο κοκκινόχωμα και τη σκουριά
Σαρανταπέντε χρόνια τώρα μες στο κοκκινόχωμα και τη σκουριά. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ακούω τα φουρνέλα να ξεσκίζουν τα βουνά της περιοχής για να πάρουν οι μεταλλωρύχοι το σιδηρονικέλιο. Η βοή του εργοστασίου έγινε ένα με τα μηνίγγια μου. Σαρανταπέντε χρόνια και κάθε φορά που πάω σε άλλο τόπο να κοιμηθώ, κλείνω τα μάτια μου κι ακούω τον ήχο από τις περιστροφικές, τα καμίνια και τους σπαστήρες.
Γεννήθηκα στη ΛΑΡΚΟ. Ο πατέρας μου εδώ έχτισε τη ζωή του, εδώ έφτιαξε την οικογένειά του. Από δω βγήκε στη σύνταξη, από δω κληρονόμησε και τον καρκίνο που τον πήρε απ’ τη ζωή. Εδώ έβγαλα το σχολείο, έκανα φίλους, ονειρεύτηκα. Εδώ παντρεύτηκα κι έκανα την οικογένειά μου. Ο άντρας μου κι αυτός εργάτης της ΛΑΡΚΟ, οικογενειάρχης, τίμιος άνθρωπος.
Μικρό παιδί ήμουν όταν με πήγαιναν οι γονείς μου στη μεγάλη απεργία του 1977 και στις υπόλοιπες που ακολούθησαν. Οι αγωνίες και το βουβό κλάμα τη μάνας μου έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου. Διαθεσιμότητες, απληρωσιά του πατέρα μου, αμέτρητες απολύσεις φίλων και γνωστών που ακολουθούσαν η μια την άλλη…
Αυτό το άγχος ζω ακόμη και τώρα. Τη θέση της μάνας μου έχω πάρει εγώ. Και τη δική μου έχουν πάρει τα παιδιά μου. Η ανησυχία του άντρα μου και των παιδιών μου μην τυχόν και καταστραφεί η ζωή μας μου χει γίνει κόμπος. Δεν μπορώ να επιτρέψω κανέναν συμφεροντολόγο να μου πάρει τη ζωή μου!
Οι εργαζόμενοι εδώ της ΛΑΡΚΟ παλεύουν κάθε μέρα με τη φωτιά. Πολλοί από αυτούς ηττήθηκαν, σακατεύτηκαν, άλλοι σκοτώθηκαν εδώ μέσα. Αυτά μας έχουν αφήσει προίκα, αυτές είναι οι συνέπειες του συστήματός τους, του καπιταλισμού. Ατυχήματα, σακάτηδες και καρκινοπαθείς, καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων, εξοντωτικά μέτρα για τον εργάτη. Τώρα μαζί με την τρομοκρατία της πανδημίας ο φόβος μεγαλώνει και η κυβέρνηση παίρνει αέρα στα πανιά της για να μας ισοπεδώσει!
Οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους έχουμε χρέος να αγωνιστούμε μέχρι την τελική νίκη ενάντια στον εχθρό, είτε αυτός είναι η Κυβέρνηση είτε ο εκκαθαριστής είτε ο κορωνοϊός. Ό,τι κέρδισαν οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ μέχρι σήμερα το κέρδισαν με αγώνες. Εμείς είμαστε αυτοί που φλερτάρουμε με τον θάνατο. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας στύψει. Πέρασαν κι άλλοι Μποδοσάκηδες από εδώ, κι άλλοι εκκαθαριστές. Όλοι θέλανε να μας τσακίσουν και στο τέλος ο αγώνας, η αποφασιστικότητα και η ενότητά μας τους κέρδιζε!
Είμαστε βιομηχανικοί εργάτες. Ξέρουμε πώς είναι να παίζεις με τη φωτιά. Εμείς δένουμε το ατσάλι. Αυτοί χωρίς εμάς δεν μπορούν ούτε ένα γρανάζι της ΛΑΡΚΟ να στρίψουν. Ο αγώνας μας θα είναι νικηφόρος.
Χαλιού Κλεοπάτρα
σύζυγος εργάτη της ΛΑΡΚΟ
| ΟΓΕ ΟΜΑΔΑ ΛΟΚΡΩΝ | |
| 35200 Τραγάνα Λοκρίδας, τηλ.: 2233092774, 6936953580 e-mail: oge.lokron1@gmail.com |
12-05-20
Συμπαράσταση στον αγώνα των εργαζόμενων της ΛΑΡΚΟ
Εργαζόμενοι-εργαζόμενες της ΛΑΡΚΟ,
Οι γυναίκες της ομάδας ΛΟΚΡΩΝ της ΟΓΕ χαιρετίζουμε και στηρίζουμε τις δράσεις σας που απαντούν δυναμικά στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και του ειδικού εκκαθαριστή για τη συρρίκνωση του αριθμού των εργαζομένων. Αφού μέσω της ειδικής εκκαθάρισης φρόντισαν να σταματήσουν ουσιαστικά τη λειτουργία του εργοστασίου και των υπόλοιπων εγκαταστάσεων της ΛΑΡΚΟ, τώρα προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα προχωρούν σε απολύσεις και διαθεσιμότητες ζητώντας από τους τμηματάρχες του εργοστασίου της Λάρυμνας να τους προσδιορίσουν τον ακριβή αριθμό εργαζομένων, που είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία του, κάτω από τις σημερινές συνθήκες.
Οι γυναίκες τις Λοκρίδας είμαστε στο πλευρό σας. Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί διαχρονικά στους χώρους δουλειάς της επιχείρησης από τις μεθοδεύσεις ΕΕ, κυβερνήσεων και διοικήσεων της επιχείρησης. Οι δράσεις και ο αγώνας σας με τα σωματεία σας αποτελούν φάρο για τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους όλης της χώρας.
Γυναίκες της Λοκρίδας δίνουμε το αγωνιστικό παρόν στο πλευρό των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ. Η επαναφορά στην πλήρη λειτουργία της και η ανάκληση όλων των αντεργατικών μέτρων για τους εργαζόμενούς της, είναι υπόθεση όλων μας!
Απαιτούμε την απόσυρση, τώρα, του νόμου που ψήφισε η Νέα Δημοκρατία, την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ, την ακύρωση της εκκαθάρισης και της παραπέρα ιδιωτικοποίησης της, τη διασφάλιση των κεκτημένων των εργαζομένων της.
Η αλληλεγγύη και η αγωνιστική διεκδίκηση είναι τα όπλα μας.
Διεκδικούμε τη ζωή που αξίζει σε μας και τα παιδιά μας
