Ο χαιρετισμός της Νατάσσας Καμπανέλη

μέλους του Προεδρείου της ΟΓΕ

Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) βρίσκεται σήμερα εδώ για να τιμήσει τον αγωνιστή της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη. Τον άνθρωπο που δολοφονήθηκε πριν από 57 χρόνια από το κράτος και τους κάθε λογής μηχανισμούς του, από τους εκμεταλλευτές μας,  για τη συνεπή και ακλόνητη αγωνιστική στάση και δράση του  ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, υπερασπίζοντας  την φιλία και την συνεργασία των λαών.

 Το γυναικείο ριζοσπαστικό κίνημα, η ΟΓΕ συνεχίζει να βαδίζει ανυποχώρητα στα βήματά του. Γιατί  εμείς οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου δεν έχουμε κανένα συμφέρον από τους πολέμους που σχεδιάζουν τα μονοπώλια και υλοποιούν οι κυβερνήσεις που τα εξυπηρετούν, μέσω της συμμετοχής τους στους ματωμένους μηχανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. 

Σήμερα εμείς και οι οικογένειές μας είμαστε ακόμα μια φορά στο στόχαστρο για να πληρώσουμε  την κρίση τους που επιτάχυνε η πανδημία. Αυτοί που μας καταδικάζουν στην ανεργία, στην εντατικοποίηση, στα ελαστικά ωράρια, στην εργασία και στη ζωή χωρίς δικαιώματα, αυτοί που κλέβουν τον ιδρώτα των εργαζομένων και ιδιαίτερα των γυναικών σε συνθήκες ειρήνης είναι οι ίδιοι που στέλνουν τα παιδιά μας στον πόλεμο για να σκοτωθούν για τα συμφέροντά τους. Αυτοί που για να αυξάνουν τα κέρδη τους βαθαίνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων και το χτύπημα των δικαιωμάτων μας, για τον ίδιο λόγο επιδιώκουν να αναβαθμίσουν το ρόλο της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, ως κόμβο εμπορίου και ενέργειας. Γι αυτό και οι κυβερνήσεις, σήμερα της ΝΔ και πριν του ΣΥΡΙΖΑ, εμπλέκουν την Ελλάδα ολοένα και πιο βαθειά στα ΑμερικανοΝΑΤΟϊκά σχέδια. Γι αυτό και δίνουν δη και ύδωρ στους φονιάδες των λαών.

Γι αυτό και προωθούν μέτρα καταστολής και ποινικοποίησης των αγώνων του εργατικού λαϊκού κινήματος, του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Δε θα τους αφήσουμε!  Δεν υποκύπτουμε στην  τρομοκρατία τους. Φοράμε μάσκες αλλά δεν κλείνουμε τα στόματα μας. Με τις ανακοινώσεις, τις παρεμβάσεις μας σε χώρους δουλειάς, με τη δράση και την αλληλεγγύη μας, σπάμε τις αλυσίδες του φόβου στη συνείδηση, στη σκέψη και στη στάση των γυναικών του καθημερινού μόχθου.

Η πανδημία επιτάχυνε την οικονομική κρίση αλλά και όξυνε τις ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς των ισχυρών για τον έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, για  τη μοιρασιά της λείας.  Και η κρίση φέρνει πιο κοντά τον κίνδυνο ενός γενικευμένου πολέμου.

Για μας από την άλλη πλευρά ο μόνος αναγκαίος και ρεαλιστικός δρομος είναι η  πάλη ενάντια σ’ αυτούς που σπέρνουν τον πόλεμο. Βαδίζοντας στο δρόμο του Γρηγόρη Λαμπράκη φωτίζουμε τους κινδύνους που γεννιούνται για το λαό μας για τις οικογένειές μας από την εμπλοκή της χώρας μας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Οι κίνδυνοι αυτοί δεν απομακρύνονται όσο κυριαρχεί η άγνοια και η παθητικότητα, αλλά όσο πιο πολύ δυναμώνει η συλλογική μας δράση ενάντια σ’ αυτά τα σχέδια και στις ενώσεις, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ που τα πραγματοποιούν, για την αποδέσμευση από αυτούς.

Είναι η ώρα να βάλουμε στο επίκεντρο τη δική μας ζωή, τις ανάγκες τις δικές μας και των παιδιών μας : Ο πιο θανάσιμος ιός είναι η εκμετάλλευση και η καταπίεση και η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι ο αγώνας για τα δικαιώματά μας.