ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Για την 8 Μάρτη 2009
Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας.
Στέλνει μήνυμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης όπου γης που στενάζουν από την μπότα των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Χαιρετίζει και στηρίζει όλες τις γυναίκες του καθημερινού αγώνα, τις εργαζόμενες, τις άνεργες, τις αυτοαπασχολούμενες, τις αγρότισσες, τις φοιτήτριες, τις μαθήτριες, τις μετανάστριες.
Οι γυναίκες το πιο εκμεταλλευόμενο κομμάτι των εργαζομένων, έχει το μεγαλύτερο μεράδι στην ανεργία και στη μερική απασχόληση.
Η ανεργία και η απειλή τις αναγκάζουν τις εργαζόμενες να υπομένουν την τρομοκρατία και την προσβολή της προσωπικότητας τους στους χώρους δουλειάς.
Είτε περισσότερο είτε λιγότερο δουλεύουν, η εκμετάλλευση τους μεγαλώνει και ταυτόχρονα τα κέρδη των εργοδοτών πολλαπλασιάζονται.
Στο όνομα της ισότητας αυξήθηκαν και εξισώθηκαν τα συνταξιοδοτικά όρια στα 65 χρόνια για τις περισσότερες, ενώ τα ίδια ετοιμάζουν και για τις γυναίκες δημοσίους υπαλλήλους. Καταργήθηκε η 5ετία που μπορούσαν να πάρουν νωρίτερα σύνταξη, σαν την ελάχιστη αναγνώριση των αυξημένων υποχρεώσεων τους στην οικογένεια, αλλά και η 5ετία στις μητέρες με ανήλικο ή ανάπηρο παιδί.
152 χρόνια μετά τον ξεσηκωμό της Ν. Υόρκης για τη μείωση του εργάσιμου για μια ακόμη φορά στο απόσπασμα.
Μέχρι και 78 ώρες την εβδομάδα, μέχρι και 13 ώρες την ημέρα δουλειά, όταν η εργοδοσία έχει ανάγκη.
Ο χρόνος εργασίας θα διαχωρίζεται μπροστά στο ταμείο της επιχείρησης σε «ενεργό» και «ανενεργό».
Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, όπως τη λένε, βάζει βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας, για την οποία κάμπτονται, με πρώτα θύματα τα παιδιά.
Μετά τις 13 ώρες δουλειάς και μετά την άλλη βάρδια στο σπίτι για τις ανάγκες της οικογένειας, αφού οι κοινωνικές παροχές έπεσαν θύματα των «μεταρρυθμίσεων», δεν περισσεύει χρόνος ούτε για ύπνο ούτε για ξεκούραση.
Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας:
– Καταγγέλλει τις πολιτικές που συναποφασίζουν τα κόμματα εξουσίας στις Βρυξέλλες και εκείνα που προσκυνούν τον μονόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
– Καλεί τις γυναίκες που παράγουν υλικό και πνευματικό πλούτο και που αναπαράγουν την εργατική δύναμη, χωρίς καμία αναγνώριση από την πολιτεία της κοινωνικής αξίας της Μητρότητας, να αντισταθούν, να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας.
Να απαιτήσουν:
– Μόνιμη και σταθερή δουλειά με όλα τα εργασιακά, ασφαλιστικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα.
– 35ωρο 5ημερο 7ωρο.
– Κυριακή Αργία.
– Αποκλειστικά Δημόσια Δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια.
– Σύνταξη στα 55.
– Αναγνώριση έμπρακτη από την πολιτεία της κοινωνικής αξίας της Μητρότητας.
«Ο Ιμπεριαλισμός στοχεύει τη Ζωή»
«Οι Γυναίκες μπορούν και πρέπει να κάνουν τη δύναμη τους Ανατροπή».
Αθήνα, 8/3/2009
Το Γραφείο Τύπου
της ΟΓΕ