Κινητοποίηση που ξεκίνησε με συγκέντρωση στο Σύνταγμα και ολοκληρώθηκε με πορεία μέχρι το Μοναστηράκι, οργάνωσε το πρωί του Σαββάτου η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, μαζί με σωματεία και φορείς, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας.

«8 Μάρτη 2025. Ανυποχώρητος αγώνας για τη γυναικεία ισοτιμία. Μαχητικά παλεύουμε ενάντια στη βία της εκμετάλλευσης»: με το σύνθημα αυτό η ΟΓΕ, μετέτρεψε τη φετινή Παγκόσμια Μέρα σε κρίκο στην αλυσίδα των κινητοποιήσεων που έχουν βγάλει στον δρόμο χιλιάδες γυναίκες, με αιχμή το έγκλημα στα Τέμπη.

«8 Μάρτη σύμβολο αγώνα, θα μας οδηγεί και τούτο τον αιώνα», φώναξαν οι διαδηλώτριες, γεμίζοντας τον πεζόδρομο της Ερμού με πανό, πικέτες και κόκκινα γαρύφαλλα.

Στην κινητοποίηση συμμετείχε αντιπροσωπεία της Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Το παρών έδωσαν, ακόμα, η Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ και μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ, και η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Με συνθήματα και τραγούδια που συνόδευσαν τους γυναικείους εργατικούς αγώνες

Η εκδήλωση πλαισιώθηκε από κείμενα και τραγούδια που συνόδευσαν τους γυναικείους εργατικούς αγώνες του 19ου και του 20ού αιώνα σε διαφορετικές χώρες. Η Λίλα Καφαντάρη, ηθοποιός και μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ, απήγγειλε τους στίχους ενός παλιού αμερικάνικου τραγουδιού, που μιλά για τους αγώνες των πρωτοπόρων γυναικών του πρώιμου εργατικού γυναικείου κινήματος. Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα συνέβαλαν οι μουσικοί Μαριλίζα Λούντζη (φωνή), Παρασκευάς Θεοδωράκης (κιθάρα) και Τάσος Τσάκος (πλήκτρα).

Την κεντρική ομιλία στη συγκέντρωση έκανε η Χριστίνα Σκαλούμπακα, πρόεδρος της ΟΓΕ, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν συνδικαλίστριες από εργατικά σωματεία, γυναίκες που αγωνίζονται μέσα από συλλόγους φοιτητών, μαζικούς φορείς των επαγγελματιών, του αναπηρικού κινήματος.

Ο αγώνας και η διεκδίκηση μας δίνουν «ανάσα» μέσα στην «ασφυξία» των πολύμορφων διακρίσεων

«Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σφραγίζεται από το μεγαλειώδες ορμητικό λαϊκό ποτάμι που κατακλύζει εδώ και μέρες την Αθήνα και όλες τις πόλεις της Ελλάδας, με τις χιλιάδες γυναίκες και μανάδες που, συγκλονισμένες από το έγκλημα στα Τέμπη, βγήκαμε στο δρόμο του αγώνα απαιτώντας να μην συγκαλυφθεί. Για να διεκδικήσουμε το δίκιο μας, τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας», τόνισε η Χριστίνα Σκαλούμπακα.

«Μετατρέπουμε την οργή μας σε απόφαση οργάνωσης και πάλης ενάντια στον πραγματικό ένοχο, που είναι το σημερινό αντιλαϊκό κράτος, η κυβέρνηση και όλα τα κόμματα που βαδίζουν στις ράγες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και το σύστημα της εκμετάλλευσης που υπηρετούν. Αυτός είναι ο μεγάλος ένοχος που μας στερεί το οξυγόνο!», πρόσθεσε.

Ο ίδιος ένοχος, ο σύστημα της εκμετάλλευσης, όπως εξήγησε, «γεννά και τρέφει την ανισοτιμία και κάθε μορφής βία κατά των γυναικών. Γι’ αυτό το σύνθημα “ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας” που ευαισθητοποίησε το λαό μας αποτυπώνει το πραγματικό σημερινό κοινωνικό δίλημμα που πρέπει να αποτελέσει κίνητρο στάσης και δράσης των γυναικών».

Η πρόεδρος της ΟΓΕ αναφέρθηκε ιδιαίτερα στις γυναίκες και τα παιδιά της Παλαιστίνης που προσπαθούν να επιβιώσουν στη Γάζα μέσα «σε μια κόλαση ερειπίων, με κατεστραμμένες από τον ισραηλινό κατοχικό στρατό τις βασικές υποδομές και τις δομές Υγείας, με τον βάρβαρο ισραηλινό αποκλεισμό να οδηγεί στην πείνα και στην εξαθλίωση».

«Η καρδιά μας βρίσκεται δίπλα σ’ αυτές τις γυναίκες που επιμένουν να παλεύουν για να ζήσουν στη δική τους ανεξάρτητη πατρίδα», ξεκαθάρισε.

«Σηκώνουμε ψηλά τη σημαία του αγώνα των λαών για να ζήσουν σε ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς φτώχεια, χωρίς πόλεμο. Ο αγώνας μας έχει σημασία για τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας», υπογράμμισε η Χρ. Σκαλούμπακα και κάλεσε τις γυναίκες να ξεσηκωθούν ενάντια σε κάθε είδους εμπλοκή της Ελλάδας στα πολεμικά σφαγεία, ενάντια σε αυτούς που λογαριάζουν ως κόστος τις ανάγκες τους και δαπανούν δισεκατομμύρια για την πολεμική οικονομία και για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

«Στρέφουμε τα δικά μας όπλα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις αιτίες του, χωρίς καμία επανάπαυση μπροστά στις εκεχειρίες και τις συμφωνίες που στην πραγματικότητα προετοιμάζουν τη νέα πιο οξυμένη ακόμα φάση της αντιπαράθεσης. Γιατί οι αιτίες που γεννάνε τον πόλεμο, δηλαδή οι ανταγωνισμοί των επιχειρηματικών κολοσσών, των κρατών και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών όχι μόνο είναι παρούσες, αλλά οξύνονται ολοένα και περισσότερο», υπογράμμισε.

Από το βήμα της κινητοποίησης, η πρόεδρος της ΟΓΕ σκιαγράφησε τη βάρβαρη πραγματικότητα που ζουν οι εργαζόμενες: τα εξοντωτικά ωράρια, τους μισθούς που δεν φτάνουν να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες, τις εργασιακές σχέσεις που κάνουν τη ζωή τους λάστιχο.

«Αυτή η βία διαμορφώνει τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που εμποδίζουν τις γυναίκες να καταγγείλουν τη σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας ή να ξεφύγουν από μια βίαιη διαπροσωπική σχέση. Στο έδαφος που αυτή η βία καλλιεργεί, συντηρούνται σχέσεις εξάρτησης και τρέφονται αναχρονιστικά στερεότυπα και αντιλήψεις», σχολίασε.

«Δεν νομιμοποιούμε τη βαρβαρότητα που βιώνουμε», ξεκαθάρισε και πρόσθεσε: «Η κοινή μας δράση με εργατικά σωματεία, ενώσεις αυταπασχολουμένων, αγροτικούς και φοιτητικούς συλλόγους μπορεί να την ανατρέψει. Ο αγώνας μας για να διεκδικήσουμε όλα όσα έχουμε ανάγκη σήμερα μπορεί να δώσει ανάσα στις γυναίκες του μόχθου που ασφυκτιούν από τις πολύμορφες διακρίσεις. Συνεχίζουμε πιο δυνατές, πιο αποφασισμένες».

«Η φετινή 8η Μάρτη παίρνει τη σκυτάλη από τη συγκλονιστική απεργία και τα συλλαλητήρια», επισήμανε η Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. «Οι εργαζόμενες στο εμπόριο σήμερα είμαστε πιο δυνατές, πιο αποφασισμένες», τόνισε και κάλεσε σε νέους αγώνες για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων, την προστασία της μητρότητας, την τήρηση μέτρων για την προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.

Τα εκατομμύρια του τουριστικού κεφαλαίου και των αλυσίδων εστίασης που κατακλύζουν το κέντρο της Αθήνας σχολίασε η Αντιγόνη Μαυρομμάτη, αντιπρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων Αττικής: «Καμαριέρες, λαντζέρισσες, σερβιτόρες, εργαζόμενες στις επιχειρήσεις του “τουριστικού θαύματος”, αντιμετωπίζουν την εντατικοπηση, την ευελιξία, τη δουλειά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, τις υπερωρίες που ξεχειλώνουν τον εργάσιμο χρόνο. Ωστόσο, δεν συμβιβάζονται με την πραγματικότητα αυτή, οργανώνονται και διεκδικούν».

Στο φόντο αυτό, χαιρέτισε ιδιαίτερα τη δημιουργία Σωματείου από τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους στα McDonald’s.

«Τιμάμε το παρελθόν μας και βάζουμε τα καλύτερα θεμέλια για το μέλλον που αξίζουμε», είπε η Χριστίνα Καραμαλίκη, πρόεδρος του Σωματείου Καθαριστριών Πειραιά.

Αναφερόμενη στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του λαού για το έγκλημα στα Τέμπη, σημείωσε ότι αποτελούν πηγή αισιοδοξίας και δύναμης για τους αγώνες του επόμενου διαστήματος.

«Θα φροντίσουμε να γύρει η ζυγαριά στη μεριά των αναγκών μας», διαβεβαίωσε, παρουσιάζοντας τις διεκδικήσεις των καθαριστριών για σταθερή δουλειά, κόντρα στην ασυδοσία των εργολάβων, μέτρα Ατομικής Προστασίας, αυξήσεις μισθών και ανθρώπινα ωράρια.

Η συλλογικότητα και η οργάνωση μπορεί να παραλύσει μια εταιρεία, ακόμα και μια χώρα 

Τη φωνή των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα μετέφερε η Μαριλένα Τσοπανίδη, μέλος της Διοίκησης του Συνδικάτου Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Αττικής (ΣΕΤΗΠ) και του επιχειρησιακού Σωματείου των Εργαζομένων στην Teleperformance.

«Η συλλογικότητα, η οργάνωση, μπορεί να παραλύσει μια εταιρεία, ακόμα και μια χώρα», διαπίστωσε, με αφορμή τις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη, αλλά και την πάλη των εργαζόμενων στα μεγάλα τηλεφωνικά κέντρα που οδήγησαν σε δέκα απεργίες μέσα σε έναν μόλις χρόνο και στη δημιουργία επιχειρησιακών σωματείων. Οι εργαζόμενες που έφτιαξαν πικέτες, στις οποίες κόλλησαν συσκευασίες βρεφικού γάλακτος και απαίτησαν αυξήσεις για να μπορούν να ταΐσουν τα παιδιά τους, στάθηκαν από τις πρωτοπόρους στους αγώνες αυτούς.

«Οι εταιρείες μας καλούν σήμερα να φτιάξουμε τα μαλλιά και τα νύχια μας, εμείς όμως επιλέγουμε να είμαστε εδώ», τόνισε.

«Για άλλη μια μέρα βρισκόμαστε μαζί στον δρόμο», σημείωσε η Μαρία Χατζηδημητρίου, από το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων. Στην παρέμβασή της υπενθύμισε τις τέσσερις παρεμβάσεις στη ΔΥΠΑ, στον ΕΦΚΑ και στο υπουργείο Εργασίας που έκανε το σωματείο μαζί με την ΟΓΕ για να χορηγηθεί το επίδομα μητρότητας στις δικηγόρους και είχαν αποτέλεσμα να μπει τέρμα στις καθυστερήσεις στη χορήγηση αυτού του στοιχειώδους επιδόματος που έφταναν τους δέκα μήνες.

Τη μικρή αυτή νίκη, εργαζόμενη τη χαρακτήρισε «μια μεγάλη συγκινητική αγκαλιά» με μήνυμα που έστειλε στο Σωματείο. «Αυτό θέλουμε να είναι το σωματείο μας, μια μεγάλη συγκινητική αγκαλιά για όλες τις εργαζόμενες», διαμήνυσε η Μ. Χατζηδημητρίου.  

Στα προβλήματα των γυναικών υγειονομικών αναφέρθηκε η Βούλα Πάκου, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου ΚΑΤ. Τα χρωστούμενα ρεπό και άδειες, η εφημέρευση πάνω από το όριο, οι κόντρα βάρδιες, η έκθεση σε μολυσματικούς παράγοντες και η καταπόνηση του οργανισμού είναι, όπως εξήγησε, πλευρές της καθημερινότητάς τους.

Δυναμώνουμε τους αγώνες, το δικό μας «οξυγόνο»

«Όλη η χώρα φωνάζει “δεν έχω οξυγόνο”. Το ίδιο φωνάζουν και οι εκπαιδευτικοί», τόνισε η Βιολέτα Γαλανοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Ο Παρθενώνας». Από το βήμα κατήγγειλε το κύμα διώξεων σε βάρος εκπαιδευτικών που κινητοποιούνται ενάντια στην αντιδραστική αξιολόγηση, διεκδικούν προσωπικό και χρηματοδότηση για τα σχολεία, εκφράζουν μαζί με τους μαθητές τους την αλληλεγγύη τους στους λαούς που βρίσκονται στο στόχαστρο των πολέμων. 

«Έχει τεράστια σημασία να δυναμώσει η συμμετοχή των γυναικών, των φοιτητριών, στη δράση», ανέφερε η Ιωάννα Βλάχου, από τον Φοιτητικό Σύλλογο Φιλοσοφικής, παρουσιάζοντας τα αιτήματα των Φοιτητικών Συλλόγων για να μπορούν οι φοιτήτριες να ολοκληρώνουν απρόσκοπτα τις σπουδές τους και να εργάζονται στο αντικείμενο που σπούδασαν.  

Για τις ατελείωτες ώρες δουλειάς, τη λεηλασία του συρρικνωμενου εισοδήματος από τη φορολογία, την απειλή πλειστηριασμών και κατασχέσεων και την ανυπαρξία μέτρων για τη στήριξη της μητρότητας και της οικογένειας μίλησε η Λήδα Μακρίδη, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής. «Αυτό το κράτος λειτουργεί για τα δικά τους κέρδη», κατήγγειλε.

Τον Γολγοθά που αντιμετωπίζουν Άτομα με Αναπηρία και χρόνιες παθήσεις για να εξασφαλίσουν τις εξετάσεις, τα φάρμακα, τις θεραπείες τους, ανέδειξε η Διονυσία Μαρίνου, από τη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ). «Η χώρα μας είναι γεμάτη “Τέμπη” και οι ανάπηροι και χρόνια πάσχοντες είναι τα πρώτα θύματα», σχολίασε και κάλεσε σε αγώνα ενάντια «σε όσους μας στερούν το οξυγόνο».

Μετά τη συγκέντρωση στην αρχή της Ερμού, στο Σύνταγμα, ακολούθησε πορεία προς το Μοναστηράκι, όπου και ολοκληρώθηκε η κινητοποίηση.