Η ΟΓΕ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ
για τη συνάντηση της ΕΓ της ΠΔΟΓ
Αντιπροσωπεία της ΟΓΕ αποτελούμενη από την Πρόεδρο Μαιρήνη Στεφανίδη και την Αντιπρόεδρο Χριστίνα Σκαλούμπακα πήρε μέρος στη συνάντηση της ΕΓ της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Γυναικών (ΠΔΟΓ) που πραγματοποιήθηκε φέτος στη Μόσχα από 27 Απρίλη έως 1 Μάη. Στη συνάντηση αυτή που ήταν η 2η μετά το τελευταίο Συνέδριο στη Βραζιλία συμμετείχαν 21 οργανώσεις απ’ όλο τον κόσμο (μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας) με μεγαλύτερη συμμετοχή από την Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική και τις Αραβικές Χώρες και μικρότερη από την Ασία και την Αφρική.
Οι εργασίες ξεκίνησαν με συνεδριάσεις των περιφερειακών γραφείων που κατέληξαν σε κείμενα παρουσίασης της πολιτικής κατάστασης σε κάθε ήπειρο, της δράσης των οργανώσεων, αλλά και του σχεδιασμού τους για το επόμενο διάστημα. Η εισήγηση της ΟΓΕ που την έκανε ως συντονίστρια οργάνωση της Ευρώπης, ανέδειξε τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ, αλλά και την πολιτική της για τις γυναίκες που εντάσσεται στο πλαίσιο της συνολικότερης στρατηγικής της που έχει στόχο την αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών της ομίλων και τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας της.
Μεταξύ άλλων η εισήγηση της ΟΓΕ τόνισε τα εξής : «…Η καπιταλιστική κρίση που εκδηλώθηκε στις χώρες της ΕΕ επιτάχυνε την εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών και όξυνε την ανισοτιμία των γυναικών. Το χτύπημα εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων είναι γενικό για όλους τους λαούς της ΕΕ. Η δοσολογία και ο χρόνος διαφέρει. Στην Ελλάδα το ποσοστό της ανεργίας των γυναικών φτάνει στο 32% (το υψηλότερο στην ΕΕ). Στη Γερμανία, όμως στην Ολλανδία και στη Βρετανία που έχουν από τα χαμηλότερα ποσοστά γυναικείας ανεργίας στην ΕΕ με 5,1%, 7% και 6,7% αντίστοιχα έχουν ήδη κυριαρχήσει οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και η μερική απασχόληση. Το ποσοστό της μερικής απασχόλησης στις γυναίκες στην Ολλανδία φτάνει στο 77%, στη Γερμανία το 45,6% και στη Μεγάλη Βρετανία το 43,3%. 7,5 εκατ. εργαζόμενοι στη Γερμανία ζουν με 400 ευρώ το μήνα. Αυτή την πολιτική προωθούν για όλες τις χώρες της ΕΕ.
Η ανάκαμψη που κάποια στιγμή θα ΄ρθει στα κράτη της ΕΕ είναι η καπιταλιστική ανάκαμψη, που θα στηριχτεί στα ερείπια των κατακτήσεων και της ζωής των εργαζομένων, θα είναι αναιμική, προσωρινή, για νάρθει πάλι η κρίση. Και σ΄αυτή τη φάση θα παραμένουν οι στρατιές εκατομμυρίων ανέργων που ούτε τα προγράμματα της ανακυκλωμένης ανεργίας και εκ περιτροπής εργασίας μπορούν να μειώσουν. Γενικεύονται οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις που θα είναι «απαλλαγμένες» από εργατικά δικαιώματα και ανοίγεται διάπλατα ο δρόμος για παραπέρα δραματικές περικοπές στους μισθούς, σαρωτικές αλλαγές στα δημόσια ασφαλιστικά συστήματα, στην υγεία, στις προνοιακές παροχές και υπηρεσίες.
Η στρατηγική της ΕΕ που εξυπηρετεί την ανάγκη των μονοπωλίων για αύξηση της κερδοφορίας τους και τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας τους έναντι των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι η εκμετάλλευση πολλών φθηνών γυναικείων εργατικών χεριών που είναι στην παραγωγή και στις υπηρεσίες. Αυτός είναι και ο λόγος που η αύξηση της απασχόλησης στο 75% του πληθυσμού αποτελεί τον πρώτο στόχο της στρατηγικής της ΕΕ«Ευρώπη 2020». Αυτός ο στόχος προωθείται με την επέκταση της μερικής απασχόλησης και της «ενεργούς γήρανσης», δηλαδή της «μερικής» δουλειάς μέχρι τα βαθειά γεράματα.
Ταυτόχρονα η παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας αναγκάζουν τις γυναίκες και τις οικογένειές τους να ακριβοπληρώνουν τις υπηρεσίες αυτές ή σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και να τις στερούνται. Στην ΕΕ ο τομέας της αναπαραγωγικής υγείας, του προγεννητικού ελέγχου, της εγκυμοσύνης και του τοκετού έχει μετατραπεί σε «φιλέτο» για τις επιχειρήσεις στον κλάδο της Υγείας. Την Ελλάδα την προορίζουν για ανάπτυξη ιατρικού τουρισμού, τέτοιων υπηρεσιών που θα πληρώνουν πανάκριβα οι λαϊκές οικογένειες για να αυγατίζουν τα κέρδη των επιχειρηματιών. Η απαγόρευση των αμβλώσεων που προωθείται στην Ισπανία αποτελεί μέτρο που χτυπάει κυρίως τις γυναίκες από τις λαϊκές οικογένειες. Γιατί αυτές είναι που δεν έχουν δωρεάν υπηρεσίες οικογενειακού προγραμματισμού, αντισύλληψης κλπ. Επίσης τα εμπόδια, ακόμα και τα νομικά μπορούν να αρθούν για τις γυναίκες της αστικής τάξης αφού αυτές έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν σε άλλη χώρα και να υποβληθούν σε άμβλωση σε όποια κλινική επιλέξουν. Αντίθετα οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων καταδικάζονται να καταφεύγουν σε πρακτικές παράνομης άμβλωσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία τους ή να συνεχίσουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.
Αυτές οι αντιλαϊκές ανατροπές συνοδεύονται και με τον κατάλληλο ιδεολογικό μανδύα της αναζωπύρωσης αντιδραστικών και αναχρονιστικών απόψεων, όπως αυτές για την απαγόρευση της άμβλωσης και αποτελούν ένα ακόμα χτύπημα στα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών και της εργατικής – λαϊκής οικογένειας. Η άμβλωση δεν μπορεί να θεωρείται αδίκημα και θα μας βρουν απέναντί τους όσοι και όπου προσπαθούν να την απαγορεύσουν και να την ποινικοποιήσουν.
Ενόψει και των ευρωεκλογών προσπαθούν να μας πείσουν ότι η μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στα Κέντρα Λήψης Αποφάσεων αποτελεί απόδειξη της κατάκτησης της ισότητας από τις γυναίκες. Όμως τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι τα εξής : Ποιές γυναίκες θα βρεθούν στο κέντρα αυτά; Συνήθως πρόκειται για μια ελίτ γυναικών της αστικής τάξης, που δεν μπορούν, ούτε και θέλουν να εκφράσουν τα προβλήματα των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων, παρά εκφράζουν τα συμφέροντα της τάξης τους. Δεύτερον, ποιά πολιτική θα υλοποιήσουν οι γυναίκες αυτές ; Μα φυσικά την πολιτική των συμφερόντων του κεφαλαίου, αφού οι θεσμοί στους οποίους συμμετέχουν, σχεδιάζουν, υλοποιούν και προπαγανδίζουν αυτήν την πολιτική. Επομένως όσο και να αυξάνεται το ποσοστό συμμετοχής των γυναικών της αστικής τάξης στους θεσμούς της ΕΕ και των κρατών μελών της η ουσία της πολιτικής δεν αλλάζει. Άλλωστε τα πλέον αντιλαϊκά και αντιδραστικά μέτρα όχι μόνο για τις γυναίκες αλλά για το σύνολο των εργαζομένων έχουν προωθηθεί και προωθούνται και από γυναίκες που βρίσκονται στα ΚΛΑ. Για να μη μιλήσουμε για το ρόλο των γυναικών πολιτικών στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του 21ου αιώνα.
Η ΕΕ λοιπόν είναι μία συμμαχία θηρίων και μόνο έξω απ’ αυτήν τη λυκοσυμμαχία και με τον πλούτο στα χέρια του λαού, μπορούν και οι γυναίκες να έχουν μια ζωή σύμφωνη με τις σύγχρονες ανάγκες τους, καθώς ΕΕ και ισοτιμία των γυναικών είναι πράγματα ασυμβίβαστα.
Γι αυτό και μπροστά στις ευρωκλογές που έρχονται οι ευρωπαϊκές οργανώσεις της ΠΔΟΓ καλούμε τις γυναίκες με την ψήφο τους να καταδικάσουν όλες τις πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν αυτό τον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό , την ΕΕ και την πολιτική της. Κυρίως όμως τις καλούμε στον οργανωμένο και συλλογικό αγώνα ενάντια στις αιτίες που δημιουργούν τα προβλήματα και στην πολιτική που μας καταδυναστεύει. Αντίπαλος μας είναι όποιος κερδίζει από τον ιδρώτα μας και νέμεται τον πλούτο που ο λαός παράγει.
Επίσης το Ευρωπαϊκό Γραφείο παρουσίασε στην ολομέλεια την απόφαση του, με δεδομένο το χτύπημα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιαςπου έχει πολλπλές αρνητικές συνέπειες στη ζωή των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων, να προχωρήσει σε κοινές ή μεμονωμένες δράσεις σε κάθε χώρα των ευρωπαϊκών οργανώσεων διεκδικώντας :
- Αποκλειστικά δημόσιο και δωρέαν σύστημα Υγείας και Κοινωνικής Πολιτικής με κατάργηση κα΄θε επιχειρηματική δράσης.
- Προστασία τω ν αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών
Στόχος μας να ενημερώσουμε τις γυναίκες για την πολιτική της ΕΕ σ’ αυτούς τους τομείς και να οργανώσουμε κινητοποιήσεις με αιχμή τα θέματα αυτά σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.
Οι συντονίστριες απ’ όλες τις ηπείρους παρουσίασαν στην Ολομέλεια τις εισηγήσεις τους. Η συζήτηση που επακολούθησε καταπιάστηκε κυρίως με τις πρωτοβουλίες για τον εορτασμό των 70χρονων της ΠΔΟΓ, το 2015 σε κάθε χώρα, ήπειρο και κεντρικά. Ηδη έχουν ξεκινήσει οι προετοιμασίες, με τις οργανώσεις να διατυπώνουν πολλές και ενδιαφέρουσες ιδέες. Για παράδειγμα, πρόκειται να εκδοθεί βιβλίο με την ιστορία της ΠΔΟΓ, ενώ οι οργανώσεις της Ευρώπης αποφασίσαμε να ετοιμάσουμε, με αφορμή την επέτειο αυτή, ένα βίντεο που θα παρουσιάζει την ιστορία της ΠΔΟΓ από την ίδρυσή της το 1945 έως σήμερα».
Η Ολομέλεια ενέκρινε τρία ντοκουμέντα : Τη διακήρυξη της συνάντησης, που βρίσκεται ολόκληρη στο τέλος του αφιερώματος μας, ένα ψήφισμα που περιλαμβάνει όλα τα επιμέρους για ειδικά θέματα ψηφίσματα, καθώς και ένα ψήφισμα, που υιοθετήθηκε μετά από πρόταση της ΟΓΕ, συμπαράστασης στη συντρόφισσα από την Τουρκία που απολύθηκε από την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, όπου εργαζόταν, λόγω της συμμετοχής της στην επίσκεψη αλληλεγγύης της ΠΔΟΓ στη Συρία τον περασμένο Οκτώβρη, απαιτώντας την επαναπρόσληψή της.
Στις 30/4/2014 πραγματοποιήθηκε συνδιάσκεψη με θέμα: «Οι γυναίκες όλου του κόσμου στον αγώνα ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, το νεοφιλελευθερισμό και την καταπίεση παλεύουν για δικαιοσύνη, σοσιαλισμό και ειρήνη». Τη συνδιάσκεψη παρακολούθησαν και γυναίκες εκτός των μελών της ΕΓ. 50 περίπου Ρωσίδες μέλη της οργάνωσης «Ελπίδα της Ρωσίας» που είχαν έρθει από διάφορες περιοχές της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Ρωσίδες (τρεις συνολικά) στις παρεμβάσεις τους επικεντρώθηκαν στις κατακτήσεις των γυναικών στο σοσιαλισμό. Η πλειοψηφία των παρεμβάσεων εστίασαν στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στις χώρες τους με ιδιαίτερη αναφορά στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Η παρέμβαση της ΟΓΕ, που έγινε από την Πρόεδρο Μαιρήνη Στεφανίδη, βρήκε ιδιαίτερη ανταπόκριση από τις Ρωσίδες, ειδικά στο ζήτημα του φασισμού. Στην ομιλία της τόνισε επίσης τα εξής : «…Όπως όλοι γνωρίζουμε ο Α΄ και ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος ήταν αποτέλεσμα της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για το ξαναμοίρασμα του κόσμου. Ετσι και σήμερα οι δυσκολίες που έχει το καπιταλιστικό σύστημα να αντιμετωπίσει την κρίση του οξύνουν τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και εντείνουν την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.
Ο στόχος της κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης, που είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μονοπωλίων της στην κούρσα των ανταγωνισμών, βρίσκεται πίσω από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που εξαπέλυσαν και εξαπολύουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ (με πρωτεργάτες τη Μ.Βρετανία, τη Γερμανία και τη Γαλλία) στη Γιουγκοσλαβία το 1999, στο Αφγανιστάν το 2001, στο Ιράκ το 2003, στην Λιβύη και στη Συρία στηριζόμενοι σε φιλικές δυνάμεις στο εσωτερικό.
Στη κούρσα του ανταγωνισμού των μονοπωλίων αποφασιστικό ρόλο παίζει ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών, του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του νερού. Αυτό συμβαίνει και στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου που έχει σημαντικά αποθέματα και ο έλεγχος και η εκμετάλλευση τους μπορούν να αυξήσουν σημαντικά τα μονοπωλιακά κέρδη. Ταυτόχρονα η γεωστρατηγική θέση αυτής της περιοχής που ενώνει τρεις ηπείρους, την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς αποτελεί πέρασμα των ενεργειακών οδών (υδρογονανθράκων, ηλεκτρικής ενέργειας κλπ.), κόμβο συγκοινωνιακών οδών και υποδομών, αλλά και στρατιωτικών βάσεων (Σούδα- Ελλάδα, Κύπρος, Συρία).
Το ιμπεριαλιστικό σχέδιο «Νέα Μέση Ανατολή» που επεξεργάστηκαν για να εφαρμόσουν τα αμερικανονατοϊκά επιτελεία από τη δεκαετία του 2000 δεν έχει μόνο στόχο τον έλεγχο των δρόμων και των πηγών ενέργειας της περιοχής. Στοχεύει επίσης στην αναχαίτιση των πληγμάτων που έχουν δεχτεί τα μονοπώλια των ΗΠΑ και της ΕΕ, ειδικά της Γαλλίας και της Βρετανίας, από επιλογές των κρατών της περιοχής που ευνοούσαν την Κίνα, την Ρωσία, την Ινδία.
Αντίστοιχες στοχεύσεις είχε και η επέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ στην Ουκρανία στο φόντο του σφοδρού ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία Οι εξελίξεις στην Ουκρανία διεξάγονται πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού. Όλα τα μέσα παραγωγής έχουν γίνει εμπόρευμα και υπάρχει σφοδρός ανταγωνισμός των μονοπωλίων ποιος θα τα βάλει στο χέρι
Η πραξικοπηματική κατάληψη της διακυβέρνησης από αντιδραστικές δυνάμεις, με τη συμμετοχή των φασιστών και ναζιστών, δημιουργεί μεγάλους κινδύνους για τον ουκρανικό λαό. Στην πραγματικότητα ΕΕ και ΗΠΑ στηρίζουν κι αξιοποιούν ακόμη κι ένοπλες φασιστικές δυνάμεις, για την προώθηση των γεωπολιτικών τους στόχων στην περιοχή της Ευρασίας.
Όχι τυχαία τα μνημεία του Λένιν και τα άλλα σοβιετικά κι αντιφασιστικά μνημεία βρέθηκαν στο “στόχαστρο” της ιδεολογικής “εκκαθάρισης” της Ιστορίας, που επιχειρούν οι εθνικιστικές – φασιστικές ένοπλες ομάδες. Οι λαοί ιδιαίτερα των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ έζησαν με ειρήνη και ευημερία τα χρόνια του σοσιαλισμού. Γι’ αυτό άλλωστε και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αυτών των χωρών αναπολεί το σοσιαλισμό, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια και οι νέες γενιές δεν έχουν ζήσει τις κατακτήσεις του.
Όμως οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και η ΕΕ ανάμεσα σ’ αυτές, υποκινούν υπαρκτά και ανύπαρκτα μειονοτικά ζητήματα, υποδαυλίζουν τον εθνικισμό και το ρατσισμό για να δημιουργήσουν πολεμικές εστίες όπου στη συνέχεια θα επέμβουν.
Αυτό αποδεικνύει ότι ο φασισμός – ναζισμός αποτελεί μέρος της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής που έχει στο έπακρο ανεπτυγμένα όλα τα συστατικά όπως ο ρατσισμός, ο αντικομμουνισμός κλπ. Γι΄αυτό και χρησιμοποιείται από την αστική τάξη κάθε φορά που εκτιμάει ότι έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Η θεωρία των «δύο άκρων» και η ανιστόρητη και επικίνδυνη ταύτιση του φασισμού-ναζισμού με τον κομμουνισμό, που αποτελεί την επίσημη θέση της ΕΕ, θρέφει τη δράση των ναζιστικών μορφωμάτων σε όλα τα κράτη της Ευρώπης. Επιχειρείται να εξισωθούν οι φασίστες με το μοναδικό ιστορικά συνεπή αντίπαλό τους, τους κομμουνιστές, το εργατικό λαϊκό κίνημα που μπορούν να παλέψουν για να ξεριζώσουν την καπιταλιστική μήτρα που γεννά τα φασιστικά μορφώματα.
Οσο και αν προσπαθεί να περάσει στη συνείδηση των λαών την ταύτιση φασισμού και κομμουνισμού η συμβολή της Σοβιετικής Ενωσης στην αντιφασιστική νίκη είναι γραμμένη με ανεξίτηλα γράμματα και κανένας δεν μπορεί να τη διαγράψει. Μια Νίκη που γράφτηκε με το αίμα 20 εκατ. σοβιετικών και εκατοντάδων χιλιάδων άλλων αγωνιστών από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμα και την 9η Μάη την ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης την έχει χαρακτηρίσει ως «μέρα της Ευρώπης», κάνοντας ό,τι μπορεί να παραχαράξει την ιστορία…»
Όμως η επίσκεψή μας στη Μόσχα έδωσε την ευκαιρία να δώσουμε μια ακόμα απάντηση στις ανιστόρητες αυτές θεωρίες: Ολες οι αντιπροσωπείες της ΠΔΟΓ, που βρεθήκαμε εκεί μαζί με γυναίκες της οργάνωσης “Ελπίδα για τη Ρωσία” που είχαν έρθει στη Μόσχα, καταθέσαμε στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, τιμώντας τα 20 εκατομμύρια των Σοβιετικών που έδωσαν τη ζωή τους πολεμώντας και συντρίβοντας το φασισμό».
Αντίστοιχα, η επίσκεψη στο μαυσωλείο του Λένιν και στα τείχη του Κρεμλίνου, όπου βρίσκονται τα μνημεία πολλών επαναστατών και επαναστατριών και τα εκατοντάδες κόκκινα γαρίφαλα που καταθέσαμε ήταν η υπόσχεσή μας ότι συνεχίζουμε ανυποχώρητα τους αγώνες τους. Αξίζει ακόμα να αναφέρουμε πως οι συναγωνίστριες από τη Ρωσία οργάνωσαν συναυλία με επαναστατικά τραγούδια από διάφορες χώρες. Ιδιαίτερο στιγμιότυπο στην εκδήλωση αυτή ήταν η αναφορά στην Ελληνίδα αγωνίστρια Ρούλα Κουκούλου, μαχήτρια του ΔΣΕ και γενική γραμματέα της Πανελλήνιας Δημοκρατικής Ενωσης Γυναικών (ΠΔΕΓ), η οποία πήρε μέρος σε πολλές συναντήσεις της ΠΔΟΓ, ανάμεσα στις οποίες και στη Μόσχα».
Την 1η Μάη τα μέλη της ΕΓ και οι Ρωσίδες που είχαν έρθει για να παρακολουθήσουν το σεμινάριο στη Μόσχα από όλη τη χώρα πήραμε μέρος στη διαδήλωση για την Εργατική Πρωτομαγιά που κατέληξε στην πλατεία του Οκτώβρη. Το πάνω της Ευρωπαϊκής Περιφέρειας της ΠΔΟΓ που βρισκόταν στην κεφαλή της πορείας έγραφε στην ρώσικη γλώσσα το σύνθημα : “Οι γυναίκες οργανωμένα παλεύουμε για μόνιμη – σταθερή δουλειά, δημόσιες και δωρεάν κοινωνικές παροχές, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια”. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας τα συνθήματα που κυριάρχησαν ήταν: “Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά”, από την πλευρά της Ελλάδας, “Λαός Ενωμένος Ποτέ Νικημένος”, από τις συναγωνίστριες της Λατινικής Αμερικής και οι φωνές όλων ενώθηκαν στα συνθήματα “Ζήτω η Αλληλεγγύη” και “Οχι στο φασισμό – Οχι στον καπιταλισμό”.
Χριστίνα Σκαλούμπακα