Με το βλέμμα στραμμένο στις εργαζόμενες γυναίκες και “όπλο” την κοινή δράση με τα σωματεία

Από τις εργασίες του 13ου συνεδρίου της ΟΓΕ στην Αθήνα

Με τις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων συνεχίζονται οι εργασίες του Συνεδρίου της ΟΓΕ. Η πείρα από τη δράση των Συλλόγων και των Ομάδων, τα βήματα που καταγράφηκαν τα προηγούμενα χρόνια στη συσπείρωση γυναικών, η ανάπτυξη δράσης και πρωτοβουλιών σε μια σειρά μέτωπα, το αγωνιστικό “παρών” που δόθηκε ακόμα και στις δύσκολες συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία, βρίσκεται στο επίκεντρο των ομιλιών των συνέδρων.

Στη διάρκεια των εργασιών διαβάστηκαν μηνύματα που έστειλαν στο Συνέδριο η Γενική Ένωση Γυναικών Παλαιστίνης, η Παγκύπρια Ομοσπονδία Γυναικείων Οργανώσεων (ΠΟΓΟ), οι Επιτροπές Αλληλεγγύης Γυναικών Τουρκίας, η Ομοσπονδία Γυναικών Κούβας, η Ιαπωνική Ομοσπονδία Γυναικείων Οργανώσεων, η Δημοκρατική Κίνηση Γυναικών Ισπανίας, η Ενωση Γυναικών Ρωσίας, η οργάνωση MDM της Πορτογαλίας, η Σοσιαλιστική Ένωση Γυναικών Κορέας, η Οργάνωση Γυναικών Μεγάλης Βρετανίας, το Κίνημα Γυναικών “Κλάρα Τσέκτιν” Βενεζουέλας.

Με το βλέμμα στραμμένο στις εργαζόμενες γυναίκες και “όπλο” την κοινή δράση με τα σωματεία

Σε κάθε περιοχή, οι Σύλλογοι και οι Ομάδες έχουν στραμμένη την προσοχή τους στην παρέμβαση στους χώρους δουλειάς, στη δράση για τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενες, στην προσπάθεια να ενισχυθεί η συμμετοχή των γυναικών στη συλλογική δράση, στη διεκδίκηση για τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους.

Στο πλαίσιο αυτό, σημαντική πείρα μετέφερε ο Σύλλογος Γυναικών Κιλκίς από την προσπάθεια του να απευθυνθεί στις εργαζόμενες στα εργοστάσια τροφίμων της περιοχής, σε συνεργασία με το κλαδικό Σωματείο. Το αποτέλεσμα της προσπάθειας αποτυπώθηκε στην αυξημένη συμμετοχή γυναικών στις αρχαιρεσίες του σωματείου και στη δημιουργία Επιτροπής Γυναικών στις γραμμές του, αλλά και στην απόφαση εργαζομένων γυναικών που προχώρησαν σε αποχή αντιδρώντας στην “αξιολόγηση” της εργοδοσίας και διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς τους. Αντίστοιχα, ο Σύλλογος στη Νάουσα εστιάζει στις εργαζόμενες στα διαλογητήρια και τις επιχειρήσεις κονσερβοποιίας, που δουλεύουν εποχικά, με ατελείωτες βάρδιες σε εξοντωτικές συνθήκες το καλοκαίρι, κινδυνεύοντας μόνιμα να μείνουν χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αν δεν εξασφαλίσουν τα απαιτούμενα ένσημα.

Αντιπρόσωποι, εργαζόμενες και συνδικαλίστριες σε διαφορετικούς κλάδους, σκιαγράφησαν το πρόσφορο έδαφος που υπάρχει για να αναπτυχθεί η δράση της ΟΓΕ και ο κοινός βηματισμός με τα σωματεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κλάδος του Εμπορίου, όπου έχει “περπατήσει” η κοινή δράση και η διαμόρφωση διεκδικήσεων και αιτημάτων για τις εργαζόμενες, η ζωή των οποίων γίνεται λάστιχο από τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις.

Στο ίδιο μήκος κύματος, αντιπρόσωπος από την Ομάδα Τεχνικών μίλησε για την προσπάθεια σωματείων να στήσουν Επιτροπές Γυναικών και τη βοήθεια που μπορεί να δώσει η ΟΓΕ σε αυτή.

Εκπαιδευτικοί υπενθύμισαν τον Γολγοθά που ανεβαίνουν οι αναπληρώτριες αλλά και την …κουτσή άδεια μητρότητας που ακόμα κι αυτή δόθηκε μετά από αγώνες.  Νοσοκομειακή γιατρός μίλησε για την μεγάλη ανταπόκριση των γυναικών στη μάχη των αρχαιρεσιών του Σωματείου στο νοσοκομείο που δουλεύει, αναδεικνύοντας τις μεγάλες εφεδρείες που υπάρχουν όταν συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες μιλάνε “στη γλώσσα” των εργαζόμενων γυναικών.

Άλλη αντιπρόσωπος, συνδικαλίστρια στον χώρο των λογιστικών – ελεγκτικών εταιρειών μίλησε για τη διεκδίκηση γύρω από την άδεια μητρότητας, που έφερε περισσότερες εργαζόμενες κοντά στο σωματείο.

Στη συμβολή των γυναικών, μέσα από τη συμμετοχή στα σωματεία τους, ώστε να μπει τέρμα στην εκφυλιστική κατάσταση στο Εργατικό Κέντρο και να περάσει η δευτεροβάθμια από τα χέρια των εργοδοτών στους εργαζόμενους, αναφέρθηκε αντιπρόσωπος από την Πάτρα.

Στην περιοχή της Λοκρίδας, οι Σύλλογοι και οι Ομάδες έχουν κάνει δική τους υπόθεση “την αγωνία και το δίκιο” των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ και έχουν αναδειχθεί σε σταθερούς συμπαραστάτες στην μάχη που δίνουν. Δεν περιορίστηκαν σε αυτό, αλλά ζήτησαν από εργαζόμενες στην επιχείρηση, από συζύγους και μητέρες εργατών, να αναδείξουν τη δική τους αλήθεια, την πραγματικότητα της βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας, των συχνών και σοβαρών εργατικών “ατυχημάτων”. Στην κατεύθυνση αυτή, ετοιμάζονται να δώσουν μαζικό “παρών” στο συλλαλητήριο των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στις 13 Νοέμβρη στην Αθήνα.

Στην ημερήσια διάταξη της δράσης και των ομιλιών η Υγεία

Από τις ομιλίες των συνέδρων δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι αναφορές στις παρεμβάσεις και τις διεκδικήσεις στο μέτωπο της Υγείας, οι οποίες βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη της δράσης τους: Οι παραστάσεις διαμαρτυρίας που οργάνωσε ο Σύλλογος Εξαρχείων – Νεάπολης στο Κέντρο Υγείας, η σύσκεψη με φορείς της περιοχής που κατέληξε σε κοινό ψήφισμα για το Κέντρο Υγείας που έχουν ανάγκη και διεκδικούν, η συγκέντρωση υπογραφών από τον Σύλλογο Ζωγράφου, οι παρεμβάσεις του Συλλόγου Καλαμάτας για το Κέντρο Υγείας και το νοσοκομείο που έχει έναν μόλις παιδίατρο, αποτελούν μερικά μόνο παραδείγματα που αναφέρθηκαν.

Πολύμορφη δράση – αποφασιστική παρέμβαση για κάθε πρόβλημα

Μέσα από τις ομιλίες στο Συνέδριο αναδεικνύεται επίσης το εύρος της δραστηριότητας των Συλλόγων και των Ομάδων. Η απαίτηση να μην παραχωρηθεί η παράκτια ζώνη σε επιχειρηματικά συμφέροντα και να χρηματοδοτηθεί από το κράτος η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου, τέθηκε στο προσκήνιο από τον Σύλλογο στην Καλαμαριά, ενώ το κάλεσμα του κινητοποίησε πάνω από 20 σωματεία και τοπικούς φορείς. Σε ανάλογη κατεύθυνση, στις Δυτικές Συνοικίες της Θεσσαλονίκης Σύλλογοι και Ομάδες πρωτοστατούν στη δράση ενάντια στα σχέδια για τη δραστηριοποίηση επιχειρήσεων καύσης απορριμμάτων.

Ο τρόπος με τον οποίο ο Σύλλογος Αγίων Αναργύρων – Καματερού οργάνωσε την αλληλεγγύη του και στήριξε μια έγκυο μετανάστρια που κινδύνεψε να βρεθεί χωρίς περίθαλψη και στέγη, πρόσθεσε μια πολύ ενδιαφέρουσα πινελιά στο καθήκον της Ομοσπονδίας να δυναμώσει τους δεσμούς της με τις γυναίκες πρόσφυγες και μετανάστριες.

“Μας χρειάστηκε ο λαός της περιοχής και δώσαμε όλες μας τις δυνάμεις”, τόνισε αντιπρόσωπος από την ομάδα Νέα Μάκρης – Μαραθώνα, αναφερόμενη στην οργάνωση της αλληλεγγύης και της διεκδίκησης των πυρόπληκτων μετά τη φονική φωτιά που ξέσπασε στην περιοχή τον Ιούλιο του 2018. “Στα δύσκολα χρειάζεται συλλογική δουλειά και σχεδιασμός”, είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε.

Αντιπρόσωποι από τη Θεσσαλονίκη παρουσίασαν πλευρές της δουλειάς στις φοιτήτριες των πανεπιστημίων της πόλης. Στη δουλειά αυτή δόθηκε μεγάλη ώθηση μετά τις καταγγελίες για παρενόχληση, που αφορούσαν και φοιτήτριες από τμήματα του ΑΠΘ, ενώ οδήγησε στη δημιουργία ομάδας γυναικών φοιτητριών που έχει ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με την ΟΓΕ.

Στις γέφυρες επικοινωνίας που έχτισε με τους γονείς μαθητών στα σχολεία του Αλίμου, μέσα από τη δραστήρια συμμετοχή του στις κινητοποιήσεις ενάντια στην τοποθέτηση καμερών στις σχολικές εγκαταστάσεις, αναφέρθηκε ο Σύλλογος του Αλίμου.

Το ανοιχτό μέτωπο της ΟΓΕ στην πολιτική εμπλοκής της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια αποτυπώθηκε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο στην τοποθέτηση της αντιπροσώπου από την Αλεξανδρούπολη. Ενδεικτικό για τα “δίχτυα” που επιδιώκει να απλώσει η πολιτική αυτή είναι η εμφάνιση μιας σειράς οργανώσεων που οργανώνουν εκδηλώσεις ειδικά για τις γυναίκες με τη συμμετοχή στελεχών της πρεσβείας των ΗΠΑ. Στο έδαφος αυτό, ο Σύλλογος εντείνει τη δράση του για “να μην γίνει συνήθεια” στο λαό και στις γυναίκες να λειτουργούν ΝΑΤΟικες βάσεις και “δίπλα στα σχολεία των παιδιών μας”.

Μέλημα η αναβάθμιση της λειτουργίας και δράσης

Στοιχεία του τρόπου λειτουργίας και δράσης των Συλλόγων και Ομάδων που συνέβαλαν στη συσπείρωση και συμμετοχή περισσότερων γυναικών στις γραμμές τους, ξεχώρισαν σε μια σειρά ομιλίες. Στο φόντο αυτό, οι δραστηριότητες δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά στον Σύλλογο Κορυδαλλού συνέβαλαν στην προσέγγιση μητέρων ώστε να γνωρίσουν την ύπαρξη του Συλλόγου και τη δράση του.

Τις κοινές συνεδριάσεις του ΔΣ με σωματεία και τη διεύρυνση της δράσης του στις φοιτήτριες, ανέδειξε ως μοχλούς που προώθησαν τη δράση του ο Σύλλογος της Μαγνησίας.

Ο Σύλλογος της Καρδίτσας μέτρησε αυξημένη συμμετοχή στη συνέλευση του χάρη στην προετοιμασία που φρόντισε να φτάσει το κάλεσμα πλατιά και υπενθυμίζοντας στις γυναίκες τις μάχες στις οποίες συναντήθηκαν το προηγούμενο διάστημα.